Susmoa dut eztabaida batzuk ere –Euskadi sarien aitzakiarekin hasitako hura, esaterako– ez direla ongi itxi. Eta, benetan larria iruditzen zait gure kulturaren egoera horrelakoa izanik euskal jendearen aldetik dagoen lasaitze hau, eroso sentitze hau. (Xabier Etxaniz Erle. Euskal herritarrak eroso gaude, Argia, 2007-09-30)
Euskaraz argitaratzen diren liburu guztien ale batzuk erosten ditu Jaurlaritzak liburutegietan eta eskoletan banatzeko. Liburuaren prezioa baino dexente merkeago erosi arren, erosketa hori laguntza ederra da argitaletxeentzat. Kontua da (…) erosketa horren harira pikareska ere sortu dela argitaletxe batzuetan –prezio garestiak jarri erosketa instituzionalaren bidez kosteak ordaintzeko–. (Xabier Etxaniz Erle. Euskal herritarrak eroso gaude, Argia, 2007-09-30)
Itxaro Borda
Iragan maiatzaren 19an Baionan ospatu genituen iparraldeko literaturaren laborategia den aldizkariaren 25. urtemuga. Handizki apailatu genuen eguna, lekukotasunak hiriko elkarteen etxeko gelan luzatu mahaira bata bestearen atzetik zetozela, bakoitzak bere anekdota, bihotz min eta gertakariak aipatzen zituela. Luzien Etxezaharretak, gaurkoan aldizkariaz axolatzen denak, are gehiago erretreta hartua duenean, master of ceremony moduan obratzen zuen, gainerakoei pasatutako denboraz gogoetatzeko astia baimenduz.
Literatura ereduaz, kanonaz eta bestelako hitz totem eta tabuez hainbeste ari garen honetan –otu zait– liburu-denden politikaz ere berba egitea ez legokeela gaizki. Euskal argitaletxeetako arduradunei galdetzea, adibidez, zer iruditzen zaien kaleratzen duten guztia “Euskal Gaiak” atalean bai ala bai sailkatu behar hori, izan zientzia fikziozko nobela, poesia pornografikoa ala mahai herrenaren luzapen ortopediko izateko sortutako hiztegia. Hizkuntzarengatik bakarrik edo hemen argitaratuak izateagatik bakarrik. Ze Atxagaren nobelak, espainolera itzulita, “Novela” atalean aurkitu ditut. Baina euskaraz bada, beti da “Euskal Gaia”. (Gorka Bereziartua. Lost in the superbookmarket, Eremulauak, 2007-09-18)
ohar orobatekoa. Ikus eraginkortasuna sarrera (2007ko uztaila) Hiztegi honetan bertan.
Uda honetan egon naiz Etorkizuna autoitzultzen, hobeto esanda gaztelaniazko bertsioa egiten. Itzultzaile batek ez luke inoiz esango nik egiten dudana itzulpena denik. Bertsioa da, eta oso lan nekagarria, ze azken batean da bueltatzea aparkatuta edo hilda utzi duzun testu batera. Eta topo egiten duzunean orain dela bost-sei urteko testu batekin, askotan ez zaizu gustatzen nola idazten zenuen orduan. Hortik dator bertsioak egiteko joera. (Iban Zaldua. El Diario Vasco, 2007-09-17)
Originaltasunaren kontzeptu arraroa dogu; danok ei dakigu zein dan originala eta zein dan bersinoa, baina gauzea ez dagoala hain argi pentsetan dot. Testu bat idazten dozunean, ez dakit zenbat zuzenketa egin behar izaten diran eta, beraz, ez dakit zenbagarren zuzenketea ete da originala? Ez dakit zenbagarren bersino hori hartzen bada originaltzat, zergaitik ez da hartzen gaztelaniazkoa (neuk egindakoa) originaltzat? Egileak euskeraz eta gaztelaniaz idatzi badau, biak dira originalak. (Unai Elorriaga. Bizkaie!, 2007-09-11)